بنام خدا از این پس مطالب و نوشته های بنده را در این صفحه دنبال کنید
در طول یک دهه اخیر و به لطف سفرای خبره و زمان شناس مصر در واتیکان، تقریبا هیچ محکومتی از طرف واتیکان نبوده که الازهر هم یک پای آن نباشد. کمی مطلب را باز میکنم تا بیشتر به عمق فاجعه ای که قصد بیانش را دارم پی ببرید. معمولا این طور است که هر کشوری در ایتالیا دو سفیر دارد، یکی سفیر آن کشور در ایتالیا و دیگری سفیر در واتیکان. و میتوان ادعا کرد که در بین کشور های اسلامی دو سفیر در واتیکان خاص و ویژه هستند از آن جهت که به نوعی در این دو کشور انتخاب سفیر برای واتیکان از دو فیلتر مشابه هم عبور میکند، یکی سفیر مصر و دیگری سفیر ایران. سفیر مصر در واتیکان از فیلتر الازهر و سفیر ایران، نه مستقیما از فیلتر حوزه علمیه قم بلکه با ساختاری تقریبا مشابه و مورد تائید دفتر رهبری. لکن بجز در یک برهه ای که جناب آقای دکترمسجد جامعی سفیر ایران در واتیکان بوده اند ما تقریبا سفیری نداشته ایم که حتی قابل مقایسه با عملکرد و فعالیت حرفه ای سفیر مصر در واتیکان بوده باشد. بنده هیچ ارتباطی با حجت الاسلام و المسلمین دکتر مسجد جامعی ندارم و این ادعا هم از روی حب و بغض بر له و یا علیه کسی نیست بلکه مستند است بر تحقیق خودم از مقامات مربوطه واتیکان و البته شواهدی که دارم چند باری هم به سفارت ایران در واتیکان رفته ام و با سفیر فعلی ایران در واتیکان و سفیر سابق هم جلسه ای داشته ام در محل دفترشان ولی واقعیتش این است که ما صرفا در واتیکان سفیر داریم تا مطلب خالی از عریضه نباشد. کافیست فقط تاریخ را مختصر مروری کرده باشیم، نگاه چندین قرن اهل تسنن به ارتباط با دنیای مسیحیت کجا و نگاه مکتب شیعه کجا ؟ ولی سوال این است که چرا در دنیای امروزی شیعه محلی از اعراب ندارد در این تعامل و ارتباطات ؟ بنده سیاسی نیستم و نمیتوانم ادله سیاسی آن را بیان کنم و اساسا در حوزه مطالعات حقیر نیست اما مطلبی که شخصا به آن رسیده ام این است که اصلا هیچکدام از سفرای جمهوری اسلامی در واتیکان اینکاره نبوده اند، البته در این بحث هم حجت الاسلام و المسلمین اقای دکتر مسجد جامعی را استثنا قرار میدهم و ضرورتی هم نمی بینم که به معرفی شخصیت و جایگاه علمی و مطالعاتی ایشان بپردازم که بر اهل فن مستور نیست. یک بار این مطلب را با یکی از مسئولین مربوطه با واتیکان بحث میکردیم، ایشان از خانمی نام بردند به اسم خانم دکتر وفا باسیم، سفیر مصر در الازهر که البته ایشان در تاریخ روابط مصر و واتیکان سومین خانمی بودند که به عنوان سفیر مصر به واتیکان آمده بودند. ایشان ادعا داشتند که کل سفرای جهان اسلام در واتیکان یک طرف و ایشان به تنهایی یک طرف. خانم دکتر وفا باسیم از سال ۲۰۱۲ تا سال ۲۰۱۷ سفیر مصر و یا خیلی صریح سفیر الازهر در واتیکان بوده است، و دقیقا در این زمان بود که روابط مصر و واتیکان و به عبارت صحیح روابط الازهر با واتیکان و خیلی واضح عرض کنم روابط جهان تسنن با دنیای کاتولیک گسترده تر شد. بنده نمی خواهم کل روابط دیپلماتیک ایران با واتیکان را با مصر و واتیکان مقایسه کنم ولی با کمی تمرکز در سالهای ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۷ میتوان فهمید که چه اتفاقاتی برای شیعه و سنی افتاده است. باز هم قصد مقایسه الازهر با حوزه علمیه قم را ندارم، ولی بجز در یکی دو سال اخیر و به همت آیت الله اعرافی، چند نفر از مدیران عالی حوزه علمیه قم به فکر ارتباط (ولو نوشتن نامه و تبریک مناسبات مذهبی) با مقامات واتیکان افتاده اند ؟ دو بار فقط دو وزیر واتیکان به قم آمده اند که در مورد وزیر خانواده واتیکان بنده نقش صد در صدی داشتم و در مورد وزیر صلح و عدالت هم نقش بنده و موسسه ما در پیگیری آن جدی بوده است، البته بماند که مسئولین وقت حوزه چه معامله تلخی با بنده داشتند در این دو سفر. حوزه علمیه پر است از روحانیون سرشناس و موجهی که تخصص در الهیات مسیحیت دارند و بهترین نقش را می توانند در این زمینه ایفا کنند اگر به عنوان سفیر انتخاب شوند، بله اگر و اگر و اگر و … بازهم اگر الازهر این رابطه را مدیون یک خانمی است (خانم وفا باسیم) و ما عدم رابطه را مدیون حضراتی هستیم که قبل از سفیر شدن حتی نمیدانستند فرق کشیش و اسقف و اسقف اعظم و کاردینال در چیست
یک خبر عالی به زبان یونانی برای پژوهشگران ادیانی